Merhaba sevgili anneler, anne adayları ya da yazdıklarıma bi yerlerden denk gelip okuyan değerli arkadaşlarım :)
Bugün aslında uzun zamandır yazmak isteyipte yazamadığım belkide fırsat bulamadığım belkide dile getirmekten çekindiğim bir konuyu anlatmak istedim.
Kuzey'in bir işitme kaybı var.Şimdi çok derecelerine vs girmek istemiyorum.Onu bi gün ayrı bir konu olarak yazarım.
Doğduğu o ilk hafta yapılan testlerle çıkmıştı bu durum ortaya,bi üst seviye testlerden sonra da işitme cihazı kullanması gerektiğini söyledi doktorlar. Bebeğimizin doğduğuna sevinirken bi taraftan da bu duyguları yaşamak ve kabullenmek oldukça zor oldu. Lohusalık sendromu başlı başına yaşanması zor bir olayken üstüne bebeğiniz sizi duyacak ama bunun için bir cihaza ihtiyacı olacak mutlaka takmalısınızı duymak çok üzücüydü. Şimdilerde kuzey 3,5 yaşında cihazıyla çok mutlu olduğunu söyleyemem çünkü her fırsatta çıkarıp atıyor.Özellikle sinirliyse ya da beni kızdırmak istiyorsa bu yöntemi kullanıyor.Kulağında tutabilmeyi başarmak gerçekten çok zor.
Gelelim konumuza peki ben bunları niye anlattım 😊
İşitme kaybı olan ve bu cihazları kullanmak zorunda olan çocukların anneleri beni çok iyi anlayacaktır. Parklarda,okullarda, alış veriş merkezlerinde, sokakta, çarşıda, pazarda yemek yerken aklınıza gelebilecek sosyal hayatımızı sürdürdüğümüz yerlerde bize sorulan en basitinden daha dün duyduğum bütün gözlerin üzerimize çevrildiği bir soru var "pardoon oğlunuzun kulağındaki ne??" merak edebilirsin, görmemiş olabilirsin ama ben seni tanımıyorum oturup orada çocuğumun yanında onun kaybını niye kullandığını sana anlatacak ne vaktim ne de böyle bir zorunluluğum var.
Bizler onu o kulakta tutabilmek için, onu normal kabul ettirebilmek için çok fazla mücadele veriyoruz.Sen sorunu sorup cevabını aldıktan sonra ah ah vah vah tüh tüh diyerek bizden uzaklaşıp
hayatına kaldığın yerden devam ederken benim ne hissettiğimi umursamıyorsun bile..
Meraklı büyükler için yapacak çok fazla bişeyimiz yok ama siz anneler özel gereksinimleri olan bireylere uzaydan gelmiş gibi bakmamaları, ayrımcılık yapmamaları, özel bir çocuğu bilerek ya da bilmeyerek incitenlerden biri olmamaları için bu farkındalığı çocuklarınıza kazandırabilirsiniz
Artık annelerin ne kadar bilinçli olduğunu biliyor ve gelecek nesillerin bu konuda ne kadar duyarlı olabileceklerini tahmin edebiliyorum.
Şimdiden Herkese Teşekkür Ederim
💗💗💗💗💗
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder